HO 3. ZASADA KSZTAŁTOWANIA ZAŁOŻEŃ OGRODOWYCH DALEKIEGO WSCHODU CHINY


3.       ZASADA KSZTAŁTOWANIA ZAŁOŻEŃ OGRODOWYCH DALEKIEGO WSCHODU
CHINY

- dwa ważne czynniki: woda i kamień,
- naśladowanie przyrody, religia i symbolizm,(BUDDYZM, TAOIZM,Konfucjonizm)
- różne rodzaje ogrodów (Ogród Cesarski, do medytacji, Feng Shui,herbaciany),
- różne elementy kompozycji ( Brama księżycowa, mosty, drogi-kobierce do chodzenia,)
- dobór gatunkowy roślinności (śliwy, wiśnie, jaśminy, róże, sosny, jałowce, cedry , bambusy, bananowce, wierzby,lotos, piwonia, orchidea, chryzantema...).

 Aż do IV wieku p.n.e. dominującą filozofią był taoizm, który głosił powrót do natury zarówno w życiu wewnętrznym jak i zewnętrznym. Rytm życia człowieka powinien odpowiadać rytmowi Świata. Dlatego dla Chińczyków tak bardzo ważne są elementy składowe ogrodu, muszą być dobrane bardzo starannie i z dużą uwagą. Tworzyć będą jedną całość.  Buddyzm wprowadził element kontemplacji wynikający z postulatu ucieczki od spraw ziemskich i dążności do spokoju ducha. Konfucjonizm był nurtem etycznym, który głosił poszanowanie dla przyrody i tradycji.
Kompozycja ogrodów:


- ogród składa się z nieparzystej liczby elementów (tzn. jest „nie skończony”),
- nie ma w nim linii prostych i powierzchni trawiastych,- tworzy jednolitą całość, - dominuje minimalizm i prostota, brak ozdobników,-
-  kompozycja jest prosta i czytelna,
- posiada ona dwa aspekty: pierwszy – zewnętrzny, wizualny i drugi – ukryty, symboliczny, który przekazuje sens istnienia.
- Brak trawników
PODSTAWOWE elementy ogrodu:

WODA Jest jednym z najważniejszych elementów ogrodu. Zgodnie z filozofią taoistyczną podobnie jak góry i skały miała być ona szkieletem kompozycyjnym. Woda przybierała różne formy w ogrodzie np.: rzeka, strumień - symbolizujące życie natury. Woda ma za zadanie tchnąć życie w otaczający ją krajobraz. Jest źródłem życia, zapewnia wegetację roślin. Była tak kształtowana, aby osoba, która podziwiała ją nie widziała jej końca. Takie ukształtowanie koryta zbiornika wodnego miało symbolizować połączenie z innym światem.

GÓRY  czyli bloki skał wydrążonych i „usianych” szczelinami odgrywały jeszcze większą rolę niż woda. Są one bardzo cennymi elementami kompozycji ogrodowej. Mogą występować w różnych postaciach: od małych, pojedynczo ułożonych lub w grupach. Mogą tworzyć groty, pieczary, czy góry. Ale wszystko powinno swoim wyglądem przypominać naturalne formy przyrody.

DROGI Były one elementem dopełniającym kompozycję ogrodu. Zazwyczaj: wąskie i kręte, wytyczane swobodnie i w taki sposób, aby idąc nimi można było oglądać wszystkich najciekawszy zakątków ogrodu z jednego miejsca. Droga wijąca się wśród skał, mogła być wykonana z bruku lub mozaiki - drobnych kamieni, układanych w różne zmniejszające się wzory.

PAWILONY ALTANY były związane z ogrodem i występowały na jego terenie dość często. Zarówno w założeniach świeckich jak i sakralnych. często spotykano budowle wznoszone na planie koła, wieloboku lub kwadratu, otoczone lub często zamknięte, z podwiniętym dachem, bardzo lekkie, przestrzenne. Dobrze harmonizowały one z formami przyrody. Były wznoszone na wzgórzach, pagórkach lub nad wodami wśród skał albo drzew ( miejsca o malowniczym widoku ). Większe pawilony oraz domy mieszkalne sytuowano zazwyczaj w środkowej części ogrodu, skąd można było oglądać cały krajobraz.

M O S T Y Są jednym z ważniejszych elementów składowych ogrodu. Spełniały one funkcję użytkową oraz dekoracyjną. Były eksponowane na wysokich łukach. Balustrady występowały najczęściej w powiązaniu z altanami i pawilonami oraz mostami i tarasami, stanowiąc ich dopełnienie plastyczne.

RZEŹBA Była ona rzadziej spotykanym elementem w ogrodach Chińskich. Często występowała w powiązaniu z budynkami jako rzeźba pełna lub płaskorzeźba. Przedstawia najczęściej zwierzęta: smoki, żółwie (symbol długiego życia), lwy (męstwo i piękno). Przed budynkami i świątyniami ustawiano wazy i kadzielnice wykonane z brązu.Roślinność, uważano za nietrwały element kompozycji dlatego odgrywała drugorzędną rolę w ogrodzie. W ogrodach Chińskich nie było trawników i nigdy nie sadzono ani nie strzyżono roślinności w systematycznych układach np. rabaty lub klomby. Uważano, że rośliny powinny się kojarzyć z ulotnymi myślami, co było zgodne z filozofią buddyjską. Chińczycy w różny sposób wykorzystywali symbolikę w swoich ogrodach. Tworzyli oni na przykład pewne grupy roślin, które w porze roku np. lato-zima miały stworzyć określony efekt plastyczny. Takie zamierzone działania wymagały od projektanta ogrodu dobrej znajomości materiału roślinnego.  Sadzone w ogrodach rośliny oprócz walorów estetycznych miały także znaczenie symboliczne, związane z religią lub zjawiskami zachodzącymi w naturze. Całość tworzy nie tylko piękną kompozycję, ale też skomplikowaną metaforyczną opowieść.


Komentarze