3.
ZASADA
KSZTAŁTOWANIA ZAŁOŻEŃ OGRODOWYCH DALEKIEGO WSCHODU
CHINY
-
dwa ważne czynniki: woda i kamień,
- naśladowanie przyrody, religia i symbolizm,(BUDDYZM, TAOIZM,Konfucjonizm) - różne rodzaje ogrodów (Ogród Cesarski, do medytacji, Feng Shui,herbaciany), - różne elementy kompozycji ( Brama księżycowa, mosty, drogi-kobierce do chodzenia,) - dobór gatunkowy roślinności (śliwy, wiśnie, jaśminy, róże, sosny, jałowce, cedry , bambusy, bananowce, wierzby,lotos, piwonia, orchidea, chryzantema...).
Aż do IV wieku p.n.e.
dominującą filozofią był taoizm, który głosił powrót do natury zarówno w
życiu wewnętrznym jak i zewnętrznym. Rytm życia człowieka powinien odpowiadać
rytmowi Świata. Dlatego dla Chińczyków tak bardzo ważne są elementy składowe
ogrodu, muszą być dobrane bardzo starannie i z dużą uwagą. Tworzyć będą jedną
całość. Buddyzm wprowadził element
kontemplacji wynikający z postulatu ucieczki od spraw ziemskich i dążności do
spokoju ducha. Konfucjonizm był nurtem etycznym, który głosił poszanowanie
dla przyrody i tradycji.
Kompozycja
ogrodów:
|
|
- ogród składa
się z nieparzystej liczby elementów (tzn. jest „nie skończony”),
- nie ma w nim
linii prostych i powierzchni trawiastych,- tworzy jednolitą całość, - dominuje
minimalizm i prostota, brak ozdobników,-
- kompozycja jest prosta i czytelna,
- posiada ona
dwa aspekty: pierwszy – zewnętrzny, wizualny i drugi – ukryty, symboliczny,
który przekazuje sens istnienia.
- Brak
trawników
PODSTAWOWE
elementy ogrodu:
WODA
Jest jednym z najważniejszych elementów ogrodu. Zgodnie z filozofią taoistyczną
podobnie jak góry i skały miała być ona szkieletem kompozycyjnym. Woda
przybierała różne formy w ogrodzie np.: rzeka, strumień - symbolizujące życie
natury. Woda ma za zadanie tchnąć życie w otaczający ją krajobraz. Jest źródłem
życia, zapewnia wegetację roślin. Była tak kształtowana, aby osoba, która
podziwiała ją nie widziała jej końca. Takie ukształtowanie koryta zbiornika
wodnego miało symbolizować połączenie z innym światem.
GÓRY czyli bloki skał wydrążonych
i „usianych” szczelinami odgrywały jeszcze większą rolę niż woda. Są one bardzo
cennymi elementami kompozycji ogrodowej. Mogą występować w różnych postaciach:
od małych, pojedynczo ułożonych lub w grupach. Mogą tworzyć groty, pieczary,
czy góry. Ale wszystko powinno swoim wyglądem przypominać naturalne formy
przyrody.
DROGI
Były
one elementem dopełniającym kompozycję ogrodu. Zazwyczaj: wąskie i kręte,
wytyczane swobodnie i w taki sposób, aby idąc nimi można było oglądać
wszystkich najciekawszy zakątków ogrodu z jednego miejsca. Droga wijąca się
wśród skał, mogła być wykonana z bruku lub mozaiki - drobnych kamieni,
układanych w różne zmniejszające się wzory.
PAWILONY
ALTANY były
związane z ogrodem i występowały na jego terenie dość często. Zarówno w
założeniach świeckich jak i sakralnych. często spotykano budowle wznoszone na
planie koła, wieloboku lub kwadratu, otoczone lub często zamknięte, z
podwiniętym dachem, bardzo lekkie, przestrzenne. Dobrze harmonizowały one z
formami przyrody. Były wznoszone na wzgórzach, pagórkach lub nad wodami wśród
skał albo drzew ( miejsca o malowniczym widoku ). Większe pawilony oraz domy
mieszkalne sytuowano zazwyczaj w środkowej części ogrodu, skąd można było
oglądać cały krajobraz.
M O S T Y Są jednym z
ważniejszych elementów składowych ogrodu. Spełniały one funkcję użytkową oraz
dekoracyjną. Były eksponowane na wysokich łukach. Balustrady występowały
najczęściej w powiązaniu z altanami i pawilonami oraz mostami i tarasami,
stanowiąc ich dopełnienie plastyczne.
RZEŹBA Była ona
rzadziej spotykanym elementem w ogrodach Chińskich. Często występowała w
powiązaniu z budynkami jako rzeźba pełna lub płaskorzeźba. Przedstawia
najczęściej zwierzęta: smoki, żółwie (symbol długiego życia), lwy (męstwo i
piękno). Przed budynkami i świątyniami ustawiano wazy i kadzielnice wykonane z
brązu.Roślinność, uważano za nietrwały element kompozycji dlatego odgrywała
drugorzędną rolę w ogrodzie. W ogrodach Chińskich nie było trawników i nigdy
nie sadzono ani nie strzyżono roślinności w systematycznych układach np. rabaty
lub klomby. Uważano, że rośliny powinny się kojarzyć z ulotnymi myślami, co
było zgodne z filozofią buddyjską. Chińczycy w różny sposób wykorzystywali
symbolikę w swoich ogrodach. Tworzyli oni na przykład pewne grupy roślin, które
w porze roku np. lato-zima miały stworzyć określony efekt plastyczny. Takie
zamierzone działania wymagały od projektanta ogrodu dobrej znajomości materiału
roślinnego. Sadzone w ogrodach rośliny
oprócz walorów estetycznych miały także znaczenie symboliczne, związane z
religią lub zjawiskami zachodzącymi w naturze. Całość tworzy nie tylko piękną
kompozycję, ale też skomplikowaną metaforyczną opowieść.
Komentarze
Prześlij komentarz