PYTANIA
1.dla jakiego obszaru ustala się studium?odp:dla GMINY
2.w jakiej skali robi się PLAN ?
w 1:1000 (dla obszarów leśnych 1:5000)
3. a STUDIUM?
w zakresie skal: 1:5000 do 1:2500
4. co to jest inwestycja celu publicznego?
to jest zbudowanie drogi, przedszkola itp.
1. Znaczenie i rola planistyczne planu miejscowego/ gr II studium
STUDIUM I PLAN MUSZA BYĆ ZGODNE!
Plan miejscowy, w wyniku którego następuje zmiana przeznaczenia gruntów
rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, sporządza się dla całego obszaru
wyznaczonego w studium.
Plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego
Występujemy do Urzędu Gminy o warunki decyzji zabudowy jeśli nie ma planu miejscowego
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest zapisem polityki przestrzennej prowadzonej na terenie danej gminy. Jest dokumentem obligatoryjnym, sporządzanym dla terenu całej gminy, składającym się z części tekstowej i graficznej. Zadaniem studium jest diagnoza stanu istniejącego w gminie na różnych płaszczyznach m.in. środowiskowej, społecznej, technicznej, kulturowej oraz wyznaczenie na tej podstawie kierunków zagospodarowania terenu, co wiąże się także z szeregiem innych wskazań wynikających z właściwości danego obszaru. Jest to więc zapis polityki przestrzennej prowadzonej w gminie. Ustalenia zapisane w studium są wiążące przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym studium, w odróżnieniu od planu, nie jest aktem prawa miejscowego (z tego wynika również, że plan miejscowy nie może powstać jeśli nie istnieje studium).
Zasady tworzenia i zawartość studium określa ustawa z dnia 21 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Według niej studium jest sporządzane przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta i uchwalane przez radę gminy (przy czym nie można tu mówić o nabieraniu mocy prawnej, gdyż nie jest to akt prawa). Przy jego opracowywaniu brane pod uwagę muszą być zapisy dokumentów nadrzędnych, jakimi w tym wypadku są koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju, strategia rozwoju województwa, plan zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategia rozwoju gminy (jeśli istnieje). Od czasu obowiązywania ustawy, mimo jednego z zapisów, nie ukazało się rozporządzenie ministra, które powinno określać wymagany zakres projektu studium. Skutkiem takiego stanu rzeczy są różne podejścia przy jego opracowywaniu.
-
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest opracowaniem fakultatywnym, tzn. gminy nie mają obowiązku jego sporządzania. Plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego, w związku z tym jego treść powinna być jednoznaczna w interpretacji. Podobnie jak studium, składa się z części opisowej i graficznej. Może być sporządzony dla obszaru całej gminy, choć w praktyce częściej wykonuje się plany dla mniejszych obszarów - np. obrębu czy osiedla, co jest łatwiejsze ze względów merytorycznych. Przed przystąpieniem do sporządzenia projektu planu należy wykonać podstawowe opracowanie ekofizjograficzne. Następstwem wykonania planu miejscowego jest zaś obowiązek sporządzenia dokumentów takich jak prognoza skutków finansowych uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz ocena oddziaływania na środowisko. Rozwiązania zaproponowane w planie mogą bowiem istotnie wpływać na przekształcenia środowiska przyrodniczego oraz na wartość nieruchomości. To z kolei wiąże się z kosztami ponoszonymi przez gminę na skutek konieczności wypłacenia odszkodowań (gdy wartość terenu spadła) lub z wpływami (gdy wzrosła). Zgodnie z ustawą treść planu dzieli się na obowiązkową i fakultatywną. Jego projekt podlega konsultacjom społecznym, wymaga szeregu opinii i uzgodnień, o których mówi ustawa.
Plan miejscowy sporządza się w skali 1:1000, z wykorzystaniem urzędowych
kopii map zasadniczych albo w przypadku ich braku map katastralnych,
gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. W
szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie map w skali
1:500 lub 1:2000, a w przypadkach planów miejscowych, które sporządza się
wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub wprowadzenia
zakazu zabudowy, dopuszcza się stosowanie map w skali 1:5000.
Plan miejscowy uchwala rada gminy,
2. procedura sporządzania studium i kto za co odpowiada/ gr II mpzp
Procedury:
-Cel utworzenia parku
- studium korzyści płynących z utworzenia parku kulturowego
2. Kompetencje:
-Uchwala Rada Gminy
-konsultuje się projekt planu ochrony z Komisjami Rady Gminy i Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków (WKZ)
Rada Gminy podejmuje uchwale i przystąpieniu do studium->wójt ogłasza przystąpienie do sporządzania studium->wójt uzyskuje od gminnej komisji urbanistyczno-architektonicznej opinie o studium->wójt-> rada gminy uchwala studium->wójt daje wojewodzie
Rada Gminy* podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania planu.
Ukazuje się w prasie ogłoszenie Zarządu Gminy o przystąpieniu do planu i możliwości składania wniosków do planu, które może zgłosić każdy.
Zarząd** Gminy zwraca się do organów i instytucji zewnętrznych z prośbą o przesłanie wniosków do projektu planu.
Dla danego terenu zostaje opracowana dokładna, wielobranżowa analiza stanu istniejącego oraz zebrane zostają uwarunkowania.
Przygotowanie koncepcji planu i przedstawienie Zarząd Gminy do akceptacji.
Przygotowanie projektu planu.
Opracowanie prognozy wpływu ustaleń planu na środowisko przyrodnicze.
Akceptacja Zarządu Gminy i skierowanie projektu planu do uzgodnień.
Uzgodnienia zewnętrzne - ponad 30 instytucji (Urząd Wojewódzki, ZDM, policja, wojsko, straż pożarna, itd.)
Opracowanie analizy skutków ekonomicznych realizacji planu.
Wyłożenie projektu planu do publicznego wglądu na okres 21 dni. O wyłożeniu właściciele nieruchomości z terenu planu oraz osoby, których wnioski nie zostały uwzględnione zawiadamiani są listami poleconymi, a pozostali zainteresowani poprzez ogłoszenie w prasie lokalnej i krajowej.
W czasie wyłożenia oraz przez 2 tygodnie po, zbierane są protesty i zarzuty do planu.
Zarząd Gminy rozpatruje protesty i zarzuty, które wpłynęły w trakcie wyłożenia, a następnie przekazuje do Rady Gminy projekty uchwał odrzucających nie uwzględnione protesty i zarzuty do projektu planu, wraz z uzasadnieniem.
Komisje Rady rozpatrują projekty uchwał odrzucających protesty i zarzuty.
Rada Gminy na sesji podejmuje uchwały.
Zainteresowanym przysługuje zaskarżenie uchwał Rady Gminy odrzucających zarzuty do NSA. W przypadku zaskarżenia oczekuje się na orzeczenie NSA, a tryb sporządzania planu jest wstrzymany do czasu rozstrzygnięcia.
Rada Gminy uchwala MPZP.
Wojewoda Mazowiecki ocenia zgodność podjętej uchwały z prawem.
MPZP zostaje ogłoszony w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego.
3. wyszczególnić system planowania przestrzennego w Polsce,
hierarchia, dokumenty./ gr II wymienić kat i klasy dróg
KRAJOWA STRATEGIA ROZWOJU REGIONALNEGO
W KSRR przyjęto trzy główne cele polityki regionalnej do 2020 roku:
- cel 1 –- „konkurencyjność” –- wspomaganie wzrostu konkurencyjności regionów;
- cel 2 –- „spójność” –- budowanie spójności terytorialnej i przeciwdziałanie marginalizacji obszarów problemowych;
- cel 3 –- „sprawność” –- tworzenie warunków dla skutecznej, efektywnej i partnerskiej realizacji działań rozwojowych ukierunkowanych terytorialnie.
Kierunki działań polityki regionalnej w ramach celu 1. obejmują:
- wzmacnianie funkcji metropolitalnych ośrodków wojewódzkich i integracja ich obszarów funkcjonalnych, w tym: Warszawy –- stolicy państwa;
- tworzenie warunków dla rozprzestrzeniania procesów rozwojowych i zwiększania ich absorpcji poza ośrodkami wojewódzkimi;
- budowę podstaw konkurencyjności województw – działania tematyczne;
- zwiększanie dostępności komunikacyjnej pomiędzy regionami i wewnątrz nich.
W ramach celu 2. zidentyfikowano następujące problemy rozwojowe:
- wzmacnianie spójności w układzie krajowym;
- wspieranie obszarów wiejskich o najniższym poziomie dostępu do dóbr i usług;
- restrukturyzacja restrukturyzację i rewitalizacja rewitalizację miast i innych obszarów;
- przezwyciężanie niedogodności związanych z położeniem obszarów przygranicznych, szczególnie wzdłuż zewnętrznych granic UE;
- zwiększanie dostępności transportowej do ośrodków wojewódzkich.
Kierunki działań podejmowane w ramach celu 3. obejmują:
- wzmocnienie strategicznego wymiaru polityki regionalnej;
- jakość zarządzania i terytorialne ukierunkowanie polityk publicznych;
- przebudowę i wzmocnienie koordynacji w wieloszczeblowym zarządzaniu;
- wspomaganie budowy kapitału społecznego dla rozwoju regionalnego.
Do każdego celu KSRR opracowano miary sukcesu ich realizacji. Zidentyfikowano też czynniki integrujące regiony w układzie: region –- miasta –- obszary wiejskie w ramach każdego celu, w tym w szczególności w zakresie tworzenia warunków dla integracji funkcjonalnej obszarów wiejskich z miastami, poprzez absorpcję obszarów wiejskich, zwiększenie mobilności zawodowej i przestrzennej oraz wykorzystanie walorów środowiska przyrodniczego i dziedzictwa kulturowego.
DOKUMENTY PLANISTYCZNE HIERARCHIA:
-Koncepcja polityki przestrzennej zagospodarowania kraju- Rządowe Centrum Studiów Strategicznych
- Strategia rozwoju województwa- Rada Ministrów
-Plan zagospodarowania województwa- Sejmik Województwa
-Strategie rozwoju gminy/miasta- Rada Gminy
-Struktura uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy- Rada Gminy
KLASY DRÓG PUBLICZNYCH
autostrady (oznaczane symbolem A),
drogi ekspresowe (oznaczane symbolem S),
drogi główne ruchu przyspieszonego (oznaczane symbolem GP),
drogi główne (oznaczane symbolem G),
drogi zbiorcze (oznaczane symbolem Z),
drogi lokalne (oznaczane symbolem L),
drogi dojazdowe (oznaczane symbolem D).
KATEGORIE DRÓG PUBLICZNYCH
drogi krajowe – posiadają klasę A, S, GP, a wyjątkowo G,
drogi wojewódzkie – posiadają klasę G, Z, a wyjątkowo GP,
drogi powiatowe – posiadają klasę G, Z, a wyjątkowo L,
drogi gminne – posiadają klasę L, D, a wyjątkowo Z.
4. narysować a) budynek wielorodzinny na 60 osób + miejsca parkingowe
(60 miejsc), dojazdy lub
b) droga zbiorcza ze ścieżką rowerową dwukierunkową, pas środkowy,
chodniki z dwóch stron drogi, miejsca parkingowe.
egzamin 1
1. Równoważnie środowiska miejskiego
Celem tej strategii jest poprawa jakości środowiska miejskiego i uczynienie z miast miejsc bardziej atrakcyjnych i zdrowszych do zamieszkiwania, pracy i inwestowania oraz zmniejszenie szkodliwego wpływu miast na środowisko naturalne.
Najważniejsze środki przewidziane w strategii to:
opracowanie wytycznych dotyczących zintegrowania kwestii środowiskowych z polityką miejską. Wytyczne te opierać się będą na dobrych praktykach i opinii ekspertów. Zintegrowane zarządzanie środowiskiem prowadzi do lepszego planowania i zapobiega rozbieżnościom pomiędzy szeregiem różnych środków.
opracowanie wytycznych z zakresu planów zrównoważonego transportu miejskiego. Wytyczne opierać się będą na dobrych praktykach i opinii ekspertów. Efektywne planowanie transportu musi obejmować transport osób i towarów oraz promować bezpieczne i skuteczne wykorzystanie środków transportu nieszkodliwych dla środowiska i wysokiej jakości.
wspieranie wymiany dobrych praktyk, zwłaszcza poprzez współpracę w zakresie informacji, opracowywania projektów demonstracyjnych finansowanych przez LIFE+, jak również ustanowienie sieci krajowych ośrodków,
upowszechnianie informacji przeznaczonych dla władz lokalnych przez Internet, jak również szkolenie osób pracujących w organach władzy regionalnej i lokalnej w zakresie kwestii związanych z gospodarką miejską,
korzystanie z wspólnotowych programów wsparcia istniejących w ramach polityki spójności lub badań.
2. Procedura sporządzania mp
Plan miejscowy sporządza się w skali 1:1000, z wykorzystaniem urzędowych
kopii map zasadniczych albo w przypadku ich braku map katastralnych,
gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. W
szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie map w skali
1:500 lub 1:2000, a w przypadkach planów miejscowych, które sporządza się
wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub wprowadzenia
zakazu zabudowy, dopuszcza się stosowanie map w skali 1:5000.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego składa się z części:
tekstowej – stanowiącej treść uchwały,
graficznej – stanowiącej załącznik do uchwały.
Część graficzna (rysunek) jest graficznym odzwierciedleniem uchwały i obowiązuje jedynie w takim zakresie, w jakim jest to określone w części tekstowej. Obecnie[11], „środek ciężkości” planu przeniesiony jest na tekst uchwały, nie jest więc aktualne postrzeganie go jako „rysunku z częścią opisową”[12].
Część tekstowa
Tekst planu ma formę uchwały rady gminy, musi więc odpowiadać wymogom zasad techniki prawodawczej, czyli zawierać m.in.: tytuł, podstawę prawną, przepisy merytoryczne ogólne i szczegółowe, przepisy o wejściu w życie, a także podział na jednostki redakcyjne (paragraf, ustęp, punkt, litera, tiret)[13].
Część graficzna
Rysunek planu wykonywany jest na mapie zasadniczej w skali 1:1000, a w przypadku jej braku, dopuszcza się stosowanie map katastralnych. W określonych przypadkach możliwe jest stosowanie innej skali[14][15]:
dla obszarów intensywnej zabudowy lub przestrzeni publicznej – 1:500,
dla inwestycji liniowych lub obszarów o znacznej powierzchni – 1:2000,
w przypadku wprowadzenia zakazu zabudowy lub przeznaczenie gruntów do zalesienia – 1:5000.
Skala musi być określona na rysunku w formie liczbowej i graficznej (podziałka liniowa)[16].
Podstawowe oznaczenia graficzne występujące na rysunku planu:[17]:
granice obszaru objętego planem,
granice administracyjne,
linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania oraz oznaczenia tych terenów (symbole w tabeli poniżej),
linie zabudowy,
granice i oznaczenia obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrębnych ( m.in. tereny górnicze, zagrożone powodzią lub osuwaniem się mas ziemnych),
granice terenów zamkniętych oraz ich stref ochronnych,
oznaczenia elementów zagospodarowania przestrzennego,
oznaczenia informacyjne (w razie potrzeby).
3. Znaczenie planistyczne studium a mpzp
4. Narysować i wymienić narzędzia sporządzania planu miejscowego
W planie miejscowym określa się obowiązkowo:
1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym
przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania;
2) zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;
3) zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;
4) zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury
współczesnej;
5) wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;
6) parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania
terenu, w tym linie zabudowy, gabaryty obiektów i wskaźniki
intensywności zabudowy;
7) granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających
ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów
górniczych, a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz
zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych;
©Kancelaria Sejmu s. 11/39
03-08-25
8) szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych
planem miejscowym;
9) szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich
użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;
10) zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i
infrastruktury technicznej;
11) sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania
terenów;
12) stawki procentowe, na podstawie
Naprawdę świetnie napisane. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń