(prewencja kryminalna przez kształtowanie przestrzeni)
W 1971 r. ukazała się praca zatytułowana Crime Prevention
through Environmentak Design (prewencja kryminalna przez kształtowanie
przestrzeni) autorstwa amerykańskiego kryminologa C.Ray Jeffreya. Jego praca, o
teoretycznym charakterze początkowo nie została zauważona jednak później stała
się podstawą obecnego programu sytuacyjnej prewencji kryminalnej.
Pomiędzy poszczególnymi
krajowymi systemami istnieje na ogół przepływ informacji. Prócz tego trwają
prace nad stworzeniem federacji takich systemów, ustaleniem pewnych wspólnych,
uniwersalnych zapisów. Obecnie najbardziej znanymi stowarzyszeniami
ponadnarodowymi zajmującymi się systemami projektowania i kreowania bezpiecznej
przestrzeni są:
- EDOCA
- Europejskie Forum Bezpieczeństwa
Miejskiego
- CPTED
- European Centre for Crime Prevention.
Koncepcja CPTED z czasem się zmieniała ale oprócz cech
ukształtowania fizycznego zaczęto również dostrzegać rolę, jaką dla zachowania
stanu bezpieczeństwa w danej okolicy odgrywa społeczna interakcja. W
późniejszych latach oprócz funkcji społecznego kontekstu, powstała również tzw.
Druga generacja zapobiegania przestępczości. Poprzez projektowanie spójnego i
bezpiecznego środowiska, wolnego od przestępczości. Oprócz cech środowiskowych,
położono nacisk na cechy kondycji społecznej bronionej przestrzeni, takie jak
lokalna dynamika społeczna, struktura kulturalno- etniczna i jej różnorodność,
a także inne czynniki o społecznym charakterze. Istota drugiej generacji CPTED
jest stwierdzenie, „to nie budynki popełniają przestępstwa”.
Według CPTED od sposobu ukształtowania i zorganizowania
przestrzeni danego środowiska zbudowanego jest uzależniona jego podatność na
zagrożenia kryminalne. Program ten opiera się na wykorzystaniu podstawowych
cech środowiskowych: kontroli społecznej, dostępności, naturalnego nadzoru i
statusu terytorialnego. W rezultacie
lokalne społeczności i władze otrzymują narzędzia służące do skutecznego
podniesienia stanu bezpieczeństwa publicznego. Kluczowe dla skuteczności programu jest współpraca
pomiędzy agentami rządowymi i samorządowymi, policją i instytucjami
bezpieczeństwa publicznego, planistami, architektami, środowiskiem biznesu i
lokalnymi społecznościami w celu kształtowania środowiska zbudowanego w taki
sposób, aby ograniczyć jego podatność na zagrożenia przestępczością – zanim
takie nastąpi.
CPTED stosowany na etapie
projektowania nowych inwestycji, przebudowy lub modernizacji istniejących
fragmentów miasta lub implementowany w celu poprawy stanu istniejącego w
miejscach dotkniętych plagą przestępczości. Ma zastosowanie do kształtowania
obszarów mieszkaniowych, handlowych, komercyjnych, edukacyjnych i publicznych.
Celem tego programu
jest projektowanie takiego środowiska, które redukuje lęk przed staniem się
ofiarą oraz samą przestępczość.
- minimalizacja liczby wejść i wyjść z bloku
- projektowanie dróg rozładowujących korki
- maksymalizowanie możliwości kontroli wzrokowej otoczenia przez mieszkańców
- wspieranie wykorzystania przestrzeni publicznej przez mieszkańców
- zapewnienie odpowiedniego oświetlenia ulic, parków, ścieżek i alejek
- zachęcenie mieszkańców do wzajemnej obserwacji
- kontrola dostępu,(natural access control)
- zapewnienie nadzoru (surveillance)
- wzmocnienie terytorialne (territorial reinforcement) – tworzenie wokół zagrożonych budynków stref chronionych (ogrodzenia, mury, bariery i patrole) oraz stref bezpieczeństwa zapobiegających skutkowi zamachów bombowych – głównie samochodowych. Może temu służyć zmiana organizacji ruchu kołowego i elementy małej architektury : murki oporowe, kwiatony, słupki. Celem jest utrudnienie zamachu i ograniczenie jego skutków.
- utwardzenie celów ( target hardening) – zabezpieczenie potencjalnych celów ataku przed jego skutkami środkami planistycznymi, architektonicznymi i technicznymi (odpowiednie ukształtowanie bryły i strefowanie funkcji budynku, wzmocnienie konstrukcji i elewacji, stosowanie pancernych lub bezpiecznych przeszkleń, zabezpieczenie otworów, kanałów i instalacji podziemnych, utworzenie schronów i bezpiecznych pomieszczeń, zdublowanie instalacji budynku), żeby ograniczyć staraty i zniszczenia powstałe wskutek ewentualnego ataku.
Zarządzanie przestrzenią z uwzględnieniem prewencji przestępczości jest więc bardzo szeroką dziedziną i obejmuje działania w zakresie organizacji transportu publicznego, utrzymania porządku i czystości, szybkości likwidacji zniszczeń, odpowiedniego wyposażenia przestrzeni.
Przekształcenia przestrzenne zespołów i obiektów istniejących oraz nowoczesne rozwiązania w strukturach nowo tworzonych muszą być wspierane działaniami promocyjnymi i informacyjnymi. Potrzebne są akcie promujące poprawę bezpieczeństwa otoczenia i bezpieczne zachowania: ulotki informujące jak zabezpieczyć mieszkanie, jak chronić dzieci, jak pilnować bagażu, w którym momencie zamykać bramę garażu podziemnego pod budynkiem aby uniemożliwić niezauważone wtargnięcie złodzieja lub napastnika itp. Należy propagować gotowość do interwencji obywatelskiej i czujności w przestrzeni sąsiedzkiej, jak i publicznej, choć będzie to dotyczyć innych sytuacji.
Obecnie prowadzone szkolenia w zakresie wykorzystania CPTED
prowadzi w USA Narodowy Instytut ds. Zapobiegania Przestępczości. Podstawowym
podręcznikiem jest wydana przez niego praca Thimothy D. Crowe’a, zatytułowana
właśnie Crime Prevention through Environmentak Design [Crowe 1991].
Zasady CPTED można odnaleźć w większości podręczników i wydawnictw poświęconych planistycznym i architektonicznym metodom zwalczania przestępczości i zagrożenia terrorystycznego. Znane są wypadki, że po zastosowaniu programu CPTED przestępczość na danym obszarze uległa znacznej redukcji.
Komentarze
Prześlij komentarz